بررسی مقایسه ای سطح پایه آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز ماهی هامور معمولی (epinephelus coioides) در مدل طبیعی (استفاده از جاندار) و مدل آزمایشگاهی (کشت سلول)

در این مطالعه، میزان فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمهای کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در دو مدل آزمایشگاهی (استفاده از کشت سلول) و مدل طبیعی (استفاده از جاندار) و در گروه های وزنی 100، 500 و 900 گرمی با یکدیگر مقایسه شدند. در بخش نخست این مطالعه به منظور انجام روش کشت سلولی از 5 قطعه ماهی هامور معمولی استفاده شد. ابتدا بدن ماهی ضدعفونی شده و پس از جدا کردن بافت کبد، بافت ها توسط آنزیم کلاژناز تیپ 4 هضم و به مدت 2 هفته در دمای c°30 در انکوباتور و محیط کشت lebowitz (l-15) کشت داده شدند. در بخش دوم این پژوهش از تعداد 3 قطعه ماهی هامور معمولی استفاده شد. مطابق با نتایج حاصل از این مطالعه، اختلاف آماری معنی داری در بین دو مدل تحت مطالعه، مشاهده شد (05/0p˂). بررسی میزان همبستگی بین میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در گروه های وزنی نیز بیانگر وجود همبستگی معنی دار در بین گروه ها بود (05/0p˂). در مجموع با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، می توان به این نتیجه دست یافت که در مطالعات زیست شناختی، به جای استفاده از موجود زنده از روش کشت سلولی استفاده کرد.